ഞാനും ഭാര്യയും

അപ്രതീക്ഷിതമായ ഹര്‍ത്താല്‍ ബസ് സര്‍വീസിനെയും  ബാധിച്ചു. രാത്രി പന്ത്രണ്ടു മണി വരെ ബസ് ഓടുകയില്ല. അതുകൊണ്ട് കസ്റ്റമറെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടു ഞങ്ങള്‍, ഞാനും എന്‍റെ പാര്‍ട്നര്‍ ശശിയും പതിനൊന്നര മണിയോടെ കോട്ടയം ബസ്സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ എത്തി പെരുമ്പാവൂര്‍ക്കു പിടിക്കാനിരുന്ന ബസില്‍ നേരത്തെ കേറിയിരുന്നു. ബസിന്‍റെ ഇടതു വശത്തെ ഒരു ഡബിള്‍ സീറ്റ്, അതും മുകളിലെ ബള്‍ബ് കത്താതിരുന്ന ഭാഗത്തു, ഞങ്ങള്‍ പിടിച്ചു. കാരണം ആ ഭാഗത്തു കുറെ ഇരുട്ടു കിട്ടും, സുഖമായി ഇരുന്നു ഉറങ്ങാം. കേറി ഇരുന്ന പാടെ ശശി പെട്ടി എടുത്തു മടിയില്‍ വച്ചു അതില്‍ തല ചായ്ച്ചു ഉറക്കം തുടങ്ങി. അതെങ്ങനെയാ, കാത്തിരുന്നതു കാരണം നാലഞ്ചു പെഗ് എങ്കിലും അവന്‍ അകത്താക്കി. നാളത്തെ മീറ്റിങ്ങിന്‍റെ കാര്യം ഓര്‍ത്തിട്ടു എനിക്കു കുടിക്കാന്‍ തോന്നിയില്ല. ഞാന്‍ പച്ചയായിരുന്നു. പന്ത്രണ്ടര മണിക്കു ബസ് സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ പിടിച്ചു. ആളുകള്‍ എവിടെ നിന്നാണെന്നറിയില്ല, ബസിലേക്കു ഇരച്ചു കയറി. ബസില്‍ നില്‍ക്കാനും ഇരിക്കാനും ഇടയില്ല. ഞങ്ങളുടെ സീറ്റിന്‍റെ മുന്‍ഭാഗത്തുള്ള കമ്പിയില്‍ ഒരു കുടിയന്‍ മുമ്പില്‍ ചാരി നിന്നു ആടുന്നുണ്ട്. കമ്പിയുടെ പുറകില്‍ എനിക്കഭിമുഖമായി ഒരു സ്ത്രീ നില്പുണ്ട്. എന്‍റെ സീറ്റിന്‍റെ അരികില്‍ എന്‍റെ തോളിനോടു തൊട്ടു ഒരു മദ്ധ്യവയസ്ക ചാരിനിന്നു. എന്‍റെ മുമ്പില്‍ നില്‍ക്കുന്ന സ്ത്രീയെ നോക്കി. ആള്‍ കൊള്ളാം. ഒരു സാമാന്യ സുന്ദരി തന്നെ. ഇരുട്ടായതു കൊണ്ടു ശരിക്കും വിലയിരുത്താന്‍ പറ്റിയില്ല. സീറ്റില്‍ സ്ഥലം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ സഹായിച്ചേനെ. ആണുങ്ങള്‍ എല്ലാം കുടിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു തോന്നി. അല്ലെങ്കില്‍ കാത്തിരുന്നു ക്ഷീണിച്ചിട്ടുണ്ടാകണം കാരണം എല്ലാവരും ഇരുന്നും നിന്നും ഉറക്കം തൂങ്ങുകയാണ്, ആണും പെണ്ണും എല്ലാം. കണ്ടക്ടര്‍ ഞെരുങ്ങിയും ഇടിച്ചും ഇടയ്ക്കുകൂടി നടന്നു ടിക്കറ്റ് കൊടുത്തു എന്‍റെ മുമ്പില്‍ വന്നപ്പോള്‍ എന്‍റെ മുമ്പില്‍ നിന്ന ചരക്കിനേ തള്ളി കമ്പിയില്‍ ചാരിനിന്നു ടിക്കറ്റു കൊടുക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ആ പെണ്ണ് എന്‍റെ മുമ്പിലേക്കു വളഞ്ഞു നിന്നു എന്‍റെ കാലില്‍ തള്ളുകയാണ്. അപ്പോള്‍ എനിക്കൊരു കുസൃതി തോന്നി. ഞാന്‍ അല്പം ഇടത്തേക്കു ചെരിഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ക്കു എന്‍റെ മുമ്പിലേക്കു കയറാന്‍ സൗകര്യം നല്‍കി. നന്ദിസൂചകമായി എന്നെ നോക്കി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചിട്ടു, അവള്‍ അകത്തേക്കു നീങ്ങി. പക്ഷേ ഞാന്‍ വല്ലാതെ ചെരിഞ്ഞു ഞെരുങ്ങിയാണു ഇരിക്കുന്നത്. അത് എനിക്കു വലിയ ബുധ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി. ബസ് പുറപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ എനിക്കു കൂടുതല്‍ പ്രയാസമായി. അവളുടെ കാലുകള്‍ എന്നെ വല്ലാതെ ഞെരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അല്പം കഴിഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവളെ ഒന്നു നോക്കി എന്നിട്ടു എന്‍റെ വലതുകാല്‍ വലിച്ചു നേരെ വച്ചു. ഇപ്പോള്‍ അവള്‍ എന്‍റെ കാലുകള്‍ക്കിടയിലായി എന്‍റെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് വെറുതെ പുറകോട്ടു നോക്കി അങ്ങനെ നില്‍ക്കുകയാണു. രണ്ട് കയ്യും പുറകില്‍ ഇട്ട് എന്‍റെ മുമ്പിലത്തെ സീറ്റിന്‍റെ കമ്പിയില്‍ പിടിച്ചാണു നില്‍ക്കുന്നത്. ആ നില്പ് അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണു എന്നു അവളുടെ നില്പും പ്രയാസവും കണ്ടാല്‍ അറിയാം. അങ്ങനെ ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തുടങ്ങി.

ടൗണ്‍ ചുറ്റുമ്പോഴാണു ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചത് അവളുടെ വയര്‍ എന്‍റെ മുഖത്തിനു നേരെയാണു. ഒന്നുരണ്ട് പ്രാവശ്യം ബസ് ബ്രേക്കു ചെയ്തപ്പോള്‍ ആ വയര്‍ എന്‍റെ മുഖത്തു മുട്ടി. അല്പം സങ്കോചത്തോടെ അവള്‍ വീണ്ടും ബലം പിടിച്ചു നിന്നു. പക്ഷേ അതു ഫലവത്താകുന്നില്ല. ഇതിനിടക്കു എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ മേനിയില്‍ പതിഞ്ഞു. മാറിക്കിടക്കുന്ന സാരിക്കരികില്‍ അവളുടെ മനോഹരമായ പുക്കിള്‍ക്കുഴി ഞാന്‍ കണ്ടു. മുറുക്കിക്കുത്തിയിരുന്ന സാരിക്കു മുകളില്‍ അല്പം തുളുമ്പി തള്ളിനില്‍ക്കുന്ന വെളുത്ത വയര്‍. വെളിച്ചക്കുറവായതിനാല്‍ വളരെ ശ്രദ്ധിച്ച് ഞാന്‍ നോക്കി. ഇടയ്ക്കിടെ പുറത്തു നിന്നും കിട്ടുന്ന വെളിച്ചതില്‍ ഞാന്‍ ആ കാഴ്ച ആസ്വദിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പുക്കിള്‍കുഴിയില്‍ നിന്നും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ മുകളിലേക്കു കയറി. പിന്‍ കുത്തി വലിച്ചു നിര്‍ത്തിയ സാരി നേരെ വലിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നതു കൊണ്ട് ചിലപ്പോള്‍ വലതു വശത്തെ മുല അനാഛാദനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. സാമാന്യം വലിയ മുലകള്‍, അല്പം ഇടിവുണ്ടോ എന്നു സംശയം. വീണ്ടും എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ താഴോട്ടു വന്നു. അല്പം തടിച്ച വയറായതു കൊണ്ട് പുക്കിളിനു നല്ല കുഴിവു തോന്നിച്ചു. അതിനു താഴെയായി അല്പം ചെമ്പിച്ച ഒരു രോമനിര താഴോട്ടു പോകുന്നതു ഞാന്‍ കണ്ടുപിടിച്ചു. അതെങ്ങോട്ടു പോകുന്നു എന്നു ചിന്തിച്ചപ്പോള്‍ എന്‍റെ അരക്കെട്ടില്‍ ഒരു ചലനം. മടക്കിക്കുത്തിയ മുണ്ടിനും അടിയിലത്തെ ഷഡ്ഡിക്കുമടിയില്‍ ആരോ ഉണരുന്നതുപോലെ. എന്‍റെ മനസ്സില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആ രോമരാജി പോകുന്ന വഴിയും അതു ചെന്നെത്തുന്ന സ്ഥലവും ഞാന്‍ സങ്കല്പിച്ചു. ഇളം മഞ്ഞ നിറമുള്ള ആ സാരിക്കടിയിലെ ഒരു നനുനനുത്ത ഫ്രില്ലു വെച്ച ഒരു ഷഡ്ഡിയും. ആ ഷഡ്ഡി ആവരണം ചെയ്തിരിക്കുന്ന പുല്‍ത്തടവും അല്പം താഴെ തുടങ്ങുന്ന ചാലും ചാലിന്നു നടുവില്‍ തലപുറത്തേക്കിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ഒരു കൃസരി ഞെട്ടും, ചിറി കൂട്ടിപ്പിടിച്ചപോലെ ഒട്ടിയിരിക്കുന്ന രണ്ട് ദളങ്ങളും, ആ ദളങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കു തള്ളി നിന്നേക്കാവുന്ന രണ്ട് അകദളങ്ങളും, അതിനു നടുവില്‍ ചാമ്പങ്ങയുടെ മുകള്‍ഭാഗം പോലെ മൂടിയിരിക്കുന്ന മദനകവാടവും ആ കവാടത്തിലെ നനവും എല്ലാം എല്ലാം ഞാന്‍ ആ സാരിക്കു മുകളിലൂടെ കണ്ടു. കാന്തം ഇരുമ്പിനെ എന്ന പോലെ ആ സാരിയുടെ മുന്‍ഭാഗത്തേക്കു എന്‍റെ മുഖം ആകര്‍ഷിക്കപ്പെട്ടു. എന്‍റെ ആവശ്യം അറിഞ്ഞിട്ടോ എന്തോ, ബസ് ഒരു സഡ്ഡന്‍ ബ്രേക്കിട്ടു. എന്‍റെ മുഖം മുമ്പോട്ടു കുതിച്ചു, അവളുടെ സാരിയുടെ മുന്‍ഭാഗത്തു തന്നെ പതിച്ചു. ഞാന്‍ അല്പനേരം അവിടെതന്നെ മുഖം അമര്‍ത്തിവച്ചു. വളരെ താമസിച്ചാണു ഞാന്‍ മുഖം മാറ്റിയത്. അവള്‍ക്കതു മനസ്സിലായി എന്നു അവളുടെ മുഖഭാവത്തില്‍ നിന്നും ഞാനറിഞ്ഞു.